Na het “Noe is ’t feest” slaat Roger Villevoye even ’n andere weg in met “De breef en de bouzjie. Deze mooie ballade met ’n zomerse frisse Franse verassing verteld het aloude ooievaarsverhaal die de baby bezorgd maar dan op ’n hele mooie gevoelige manier.
’n Vader-zoon verhaal welk generatie na generatie doorgegeven word en waarschijnlijk nooit uitsterft. Een sfeervol verhaald welke heel beelden verteld….. gezongen word.
Note voor de niet Maastrichtenaar😊
De bouzjie of bougie waarover gezongen word is natuurlijk niet het vonkende onderdeel van ’n motor maar het Maastrichtse woord voor kaars