Toen wijlen mijn vader Toon Hermans mij ooit vertelde dat er geen mooiere taal bestond om in te zingen dan het Limburgs dialect, vond ik dat ik dat ook wel eens wilde ervaren.
Ik stond voor een dilemma. Welk dialect bedoelde hij? Zijn eigen geboorte-dialect het Zittesj, Venloos, Heerlens of Mestreechs. Iedere stad of dorp in Limburg heeft immers zijn eigen dialect.
De beslissing die ik nam was niet zo vreemd. Ik woonde vanaf 1967 t/m 1976 in de Stokstraat, waar ik een van de eerste ondernemers was in deze prachtig gerenoveerde straat met een grammofoonplatenshop en theaterbureau en vanaf 1998 t/m 2002 in de Rechtstraat in Maastricht, trouwde er met een Mestreechs maedje in 1970 en mijn drie kinderen werden in Maastricht geboren.
Vanaf 1968 was ik als manager betrokken en assisteerde en zong bij mijn vader in zijn Onemanshows.
Sinds het overlijden van mijn vader in 2000 schrijf ik. Liedjes, gedichten en verhalen.
Altijd in het Algemeen Beschaafd Nederlands. NU VOOR DE EERSTE KEER IN HET MESTREECHS DIALECT. Het is een ode aan Maastricht, de stad waar ik met zoveel plezier en liefde heb gewoond, geleefd en genoten.
MESTREECH, I LOVE YOU is mijn liefdesverklaring aan Maastricht.
Een heerlijk arrangement van Joep Servais en begeleid door een Big Band is het een liedje geworden dat blijft hangen.
Ik mocht het opnemen in de Studio’s van Marlstone in Ulestraten. Totale Limburgse beleving.
Ik hoop dat u net zo enthousiast zult zijn als wij.
Veel plezier
Maurice Hermans